आंनद
दोन महीने झाले कामात व्यस्त असल्याने
लिहिण्याकडे दुर्लक्ष झाले. कालच काम संपवलेआणि आज
लिहावयाचे ठरविले पण काय लिहावयाचे ? प्रश्न पडला एवढ्यात
२०००सालातील डायरी नजरेस पडली. चाळत असताना,
२१ वर्षाने मिळालेल्या वहीत 'एक शब्द' घेऊन
त्या शब्दाने डोळ्यासमोर येणार्या भावना खरडल्या होत्या
त्याच उतरवाव्यात असे वाटले.
शब्द : आनंद : म्हणजे
प्रथम माता होण्याचा
नवजात बाळाचे पहिले रडणे ऐकण्याचा
कळी खुलताना पहाण्याचा
इंद्राधनुष्य पहाण्याचा
झर्याचा खळखळाट ऐकण्याचा
पौर्णिमेचा चंद्र प्रतिबिंब पहाण्याचा
अचानकआलेल्या पत्राचा
दुचाकी सायकल शिकल्याचा
स्वैर विचारांचा
उत्स्फूर्त सुचलेल्या कवितेचा
खळ खळून हसण्याचा
बाळ उभे राहिल्याचा
पांढर्या शुभ्र ढगांचा
निळ्य आकाशात डोलणाऱ्या पतंगाचा
शीळ वाजवता आल्यावरचा
उन्हातून आल्यावर पाणी चवीने पिण्याचा
थंड सावलीचा, वार्याच्या झुळूकेचा
घंटेच्या निनादाचा
पहिल्या कमाईचा
दुसर्सयाच्गी होण्याचा
शून्यातून निर्माण करण्याचा
दिवा स्वप्ने पहाण्याचा
रात्री नंतर पहाट बघण्याचा
सूर्योदय, सूर्यास्त पहाण्याचा
लाटा किनार्यावर ये जा करताना
पहिल्या सरीचा
पक्षांच्या किलबिलीचा
अंधारात दूर दिवा दिसण्याचा
चांगल्या वाचनाचा
चांगल्या संगीताचा
नवीन कपड्यांचा
दिवाळीतील पणत्या रांगोळीचा
थोडक्यात ...
आनंदी आनद गडे
जिकडे तिकडे चोहीकडे
आनंद नव वर्षाचा
गुढीपाडव्याच्या सर्वांस शुभेच्छा
आनंद पहाण्यास सुरवात करूया
चला या शुभ दिनीचा हा संकल्प करूया
*ह्या वेड्यावाकड्या विचारांचा खचखोळ वेळोवेळी माझ्या वेड्या समाधानाकरिता कागदावर उतरवीत गेलो. ह्या ना कविता, ना लेख,ना गोष्टी, ना बाल गीते,मनी जसे आले, मेंदूला जसे दिसले तसे वहीत उतरविले,हा प्रयत्न कुठल्याही वांग्मय प्रकारात शोधूनही सापडणार ना मोडणार.माझा हा टाईमपास आवडल्यास तुमचा टाईमपास करण्यास वाचावे.ह्यात शोध/बोध् घेण्यासारखे काहीही नाही,काही असले अथवा दिसले तर ते माझे abstract सेल्फ portrait असे समजावे.
