Thursday, April 2, 2020

काळ


वेळ, 
ज्याला लागत नाही
ह्याला कधी कोठेही कोणीही प्रवेश
नाकारू शकत नाही,
सांगून ह्याचे येणे
फार क्वचितच,  
मन मानेल तेव्हां
एकाच वेळेस अनेक जागी
फक्त हाच जाऊ शकतो,
ह्याच्या डायरीचा हिशोब
लागणे कठीण, त्याच्या
मनात आले कि तो हजर,
त्याला अनेक रूपे
कुठले रूप घेऊन
तो समोर कधी उभा ठाकेल
आज पर्यंत कोणी सांगू
शकले,
शकणार,
नाही.
त्याला देश
नाही वेश नाही,
रंग रूप तो ठरवेल तेच
तो आपली भेटीची वेळ स्वतः ठरवितो.
एका लाटेत शेकडो,हजारो, लाखो
तो बासरीवाल्या सारखा
एकाच वेळेस घेऊन जातो.
सध्या कोरोना या नावाने जगात
त्याने धुमाकूळ घातलाय.
आज मितीस त्याने ५००००
लोकांना आपल्या सदनात नेले आहे.
त्याला कसा थांबवावा ह्याचे उत्तर
काही सापडत नाहीय, मनुष्यप्राणी 
काकुळतीला आलाय.
त्याचे थैमान तोच थांबवेल.
तो पर्यंत कितीना आपले सदन
दाखवेल हे देखील त्यालाच माहित.
आता केवळ त्याच्या कलाने घेणे
घरात बसून त्याच्या दृष्टीस न पडणे
हाच उपाय.
घरात राहाल तर 
सुखरूप रहाल,
Home safe Home.


1 comment:

चाफा आणि सोनटक्क्याचेअबोल प्रेम

 मी पाहिलंय ते अबोल प्रेम,    ते देखील दुतर्फी, विचार करा १ नाही तर ५ वर्षे  त्याचे रोज तिच्या बाकावर  नियमितपणे ती यावयाच्या पूर्वीच  हळुवा...