Friday, December 10, 2021

काळ

 




शुक्रवार १० डिसेम्बर २०२१

काळ


वेळ, 
ज्याला लागत नाही
ह्याला कधी कोठेही कोणीही प्रवेश
नाकारू शकत नाही,
सांगून ह्याचे येणे


रंग रूप तो ठरवेल तेच
तो आपली भेटीची वेळ स्वतः ठरवितो.
एका झटक्यात  शेकडो,हजारो, लाखोनां
तो बासरीवाल्या सारखा
एकाच वेळेस घेऊन जातो.

काल ८ तारखेस असाच त्याने 
आपल्या भारतावर मोठा घाला घातला 
आपल्या सैन्य प्रमुख त्यांच्या पत्नी व
सैन्यातील ११ अधिकारी ह्यांना 
helicopter च्या रुपात येऊन 
घेऊन गेला.
सर्वांना पुन्हा एकदा सावध 
करून गेला 'आज' जगायला 
शिका येणारा 'उद्या ' उजाडेल 
ह्या शाश्वतीत राहू नका.

कालाय तस्मै नम:

वेळ. आपल्यावर राज्य करते.
वेळ. भूत,भविष्य,वर्तमानाची साक्षीदार.

ह्या विश्वात काहीही शाश्व्त नाही.
   


*ह्या वेड्यावाकड्या विचारांचा खचखोळ वेळोवेळी माझ्या वेड्या समाधानाकरिता कागदावर  उतरवीत गेलो. ह्या ना कविता, ना लेख,ना गोष्टी, ना बाल गीते,मनी जसे आलेमेंदूला जसे दिसले तसे वहीत उतरविले,हा प्रयत्न कुठल्याही वांग्मय प्रकारात शोधूनही सापडणार ना मोडणार.माझा हा टाईमपास आवडल्यास तुमचा टाईमपास करण्यास वाचावे.ह्यात शोध/बोध् घेण्यासारखे काहीही नाही,काही असले अथवा दिसले तर ते माझे abstract सेल्फ portrait असे समजावे.


Wednesday, December 1, 2021

तारीख पे तारीख

 

तारीख दिसली कि मला दुसरीचा पहिला दिवस आठवतो.

आमच्या  बाई वर्गात आल्या व काहीही न बोलता 

'नमस्ते बाई'ह्या स्वागतास उत्तर न देता फळ्याकडे पोहोचल्या 

फळ्यावर त्यांनी एका कोपऱ्यात आकडेमोड लिहिली,

त्यावेळी पूर्ण अपूर्णांक शिकवले नसल्यामुळे 

लिहिलेल्या आकड्यांचा अर्थ लागला  नाही 

पण कुणाला विचारावे म्हणजे माझा मूर्खपणा

जाहीर होणार दुसऱ्या दिवशी बाईनी तसेच खरडले,

मी धीर करून शेजारी बसलेल्या मुलीस विचारले 

बाई हे काय लिहितात? तिने देखील खांदे उंचावून 

नकारार्थी मान हलवली, पण तिने शेजाऱ्यास 

विचारले, तो म्हाणाला तारीख तेव्हां निरीक्षण

केल्यावर  लक्षात आले कि रेषेच्या डावीकडील आकडा 

त्या महीन्याच दिवस, रेषेवरील आकडा 

म्हणजे महिना व रेषेखालील आकडा म्हणजे चालू वर्ष.

त्या दिवसापासून फळ्यावर कोपर्यात खरडलेले आकडे

म्हणजे  तारीख दिवस मोजावयाचे साधन

माझ्या पाटीवर मग वहीत, मग भिंतीवरील दिनदर्शिका 

तारीख वार वर्ष कळू लागले, मग आज अरुणचा 

"८ वा वाढदिवस "ह्याचा अर्थ लागू लागला, 

घरातील सर्वांच्या,वाढ दिवसाच्या, इतर महत्वाच्या  

तारखा दिवसा गणिक लक्षात  राहू लागल्या,

बघताबघता तारखानि मला गुरफटले, 

डोळे उघडायच्या आधीच त्या दिवसाची तारीख 

डोळ्या समोर नाचू लागली.

तारखा सरकत होत्या आणि त्या बरोबर

माझे आयुष्य सरकत होते.  कॉलेज संपले तारीख...

 पहिली नोकरी तारीख...   दुसरी नोकरी तारीख... 

लग्न तारीख...मग मुलगी, तारीख...

मग मुलगा तारीख...,  स्वतः चा उद्योग तारीख...

भागीदारीत उद्योग तारीख..., पहिली गाडी तारीख...

यशाच्या पायऱ्या तारीख..., उद्योगाचा पसारा तारीख...,  

तारीख पे तारीख पडत होती, आयुष्य पुढे नेत होती,

आज अरुणचा ७५,७६,७७ वा  वाढदिवस 

कधी आले कधी गेले, चेहरा आरशात 

पाहिल्यावर स्पष्ट दिसू लागले. 

असाच तारखांचा हिशोब केला तर 

उद्या पर्यंत २८४७० तारखा उलटल्या गेल्या,

तारीख म्हंजे काय हा बोध झाल्यापासून  

आजपर्यंत मी  २५५४९ माझ्या डोळ्यांनी उलटल्या.

उद्या पुनः  अरुणचा वाढदिवस तारीख...?

तारीख पे तारीख हा खेळ...

आपल्या  तसेच  जगाच्या अंता पर्यंत 

चालूच  रहाणार. 

*ह्या वेड्यावाकड्या विचारांचा खचखोळ वेळोवेळी माझ्या वेड्या समाधानाकरिता कागदावर  उतरवीत गेलो. ह्या ना कविता, ना लेख,ना गोष्टी, ना बाल गीते,मनी जसे आलेमेंदूला जसे दिसले तसे वहीत उतरविले,हा प्रयत्न कुठल्याही वांग्मय प्रकारात शोधूनही सापडणार ना मोडणार.माझा हा टाईमपास आवडल्यास तुमचा टाईमपास करण्यास वाचावे.ह्यात शोध/बोध् घेण्यासारखे काहीही नाही,काही असले अथवा दिसले तर ते माझे abstract सेल्फ portrait असे समजावे.







   


Saturday, November 27, 2021

श्रद्धांजली

 श्रद्धांजली


माझ्या लहानपणापासून मी (आम्ही) सर्व भावंडे 

सकाळच्या येणाऱ्या सर्व वर्तमान पत्रे आपापल्या 

सोयीनुसार वाचत  असू,  दोन मराठी एक इंग्रजी 

व दुपारी/ संध्कायाळी  एक इंग्रजी वर्तमान पत्र.

ह्या सवयी मुळे आज हि आम्हा सर्व भावंडाकडे 

वर्तमान पत्र हातात घेऊन चाळल्याशिवाय 

दिवस सुरु होत नाही.वाचनाचे हे बाळकडू कधीच 

कडू लागले नाही., 

वर्तमान पत्रे हातात आल्यावर माझी सवय म्हणजे

पहिल्या पानावरील मथळा वाचून, मी शेवटच्या पाना पासून 

पेपर उलटा वाचत असतो कारण खेळांची बातमी

महत्वाची वाटते. राज कारणा पेक्षा त्यात रस जास्त

खेळ मी खेळत असे किंवा नसे पण सर्व खेळात मध्ये रुची .

बुद्बिबळ, ब्याडमिनटन, बिलीयर्ड्स, टेनिस, हुतुतू, क्रिकेट,

 खेळाच्या बातम्या वाचल्या कि माझे पोट भरायचे,

मग एक एक पान उलटत नजर फिरवीत जगाच्या बातम्या 

आत्मसात करत मी थांबायचो तो, त्या ओबिचुरी पानावर 

ज्यावर व्यक्तीच्या छाया  चित्राबरोबर असलेल्या  

शाब्दिक श्रद्धांजली  वाचण्यात मला आजही रस आहे.

त्या छोट्या चार ओळीमध्ये गेलेल्या व्यक्तीचे कर्तृत्व,

स्वभाव, लोकप्रियता बरेच  काही सामावलेले असते  

पुन्हा वर्षाने  जेव्हां त्या व्यक्तीस ह्याच पानावर 

पहातो तेंव्हा आपल्या ओळखीचे कोणी गेल्या सारखे 

वाटू लागते. 

आजही माझा हा नित्यनेम चुकला नाही.

प्रत्येक छाया चित्र न्याहाळून पहाणे चुकत  नाही

 माझ्या ओळखीचे जरी  नसले तरी  मेंदूत गरगर 

चक्र फिरते व मी त्या सर्वांमधील लक्षात रहाणाऱ्या

चेहऱ्यापाशी थांबतो व त्याच्या जीवनात काय काय घडले असेल 

ह्याचा तर्क बांधतो छायाचित्राखालील श्रद्धांजली  वाचून 

त्याच्या प्रियजना बद्दल उगाचच विचार करतो. 

दिवस भर  कुठेतरी मेंदूत हा विषय अडकलेला असतो.

हे सर्व नातेवाईक कशासाठी प्रिय व्यक्ती गेल्यावर  

वर्षो न वर्ष कशाकरिता हे जाहीर दुखःप्रदर्शन करतात.

जनतेच्या माहिती  करिता कि गेलेल्या व्यक्तीची बातमी 

न मिळालेल्या मित्र परिवारास  व आप्तेष्टाना कळविण्यास? 

कि त्या व्यक्तीस मोक्ष  मिळावा म्हणून? की शिरगणतीवाल्यांना कळावे 

म्हणून? एक ना अनेक प्रश्न.पण हा आठ्वणीचा  

दिवस उलटल्यावर जवळचे कदाचित कात्रण जपत असतील, 

पण देशभर गेलेल्या वर्तमानपत्रांच्या  आवृतींचे काय? 

ह्याचा विचारही  करणे कठीण.


काल २६/११ /२००८ च्या ताज आतंकवादि हल्ल्यात 

नाहक बळी पडलेल्या व  आतंकवादिंशी जिगरीने दोन हात करणाऱ्या

आपल्या पोलीस दलास मनपूर्वक श्रधांजली 


*ह्या वेड्यावाकड्या विचारांचा खचखोळ वेळोवेळी माझ्या वेड्या समाधानाकरिता कागदावर  उतरवीत गेलो. ह्या ना कविता, ना लेख,ना गोष्टी, ना बाल गीते,मनी जसे आलेमेंदूला जसे दिसले तसे वहीत उतरविले,हा प्रयत्न कुठल्याही वांग्मय प्रकारात शोधूनही सापडणार ना मोडणार.माझा हा टाईमपास आवडल्यास तुमचा टाईमपास करण्यास वाचावे.ह्यात शोध/बोध् घेण्यासारखे काहीही नाही,काही असले अथवा दिसले तर ते माझे abstract सेल्फ portrait असे समजावे.






 





Wednesday, November 17, 2021

दिपावली

 दिपावली - आली-गेली 


दूर करोनी,  सावट करोना भीतीचे. 

तुमची, माझी, आपली 

आली, आली,आली, यंदा बार उडवीत आली,

 

हसत, खुशीत, आनंदात, आली वाजत गाजत !

झगमग झगमग   झगमगाट पणत्यांचा,

दारोदारी पसरीत गालिचे रांगोळ्याचे !


ऐका गम्मत आमुच्या  घरची,

वर्शो न वर्षे न बदलले काही  

मिट्ट काळोखी डोळे चोळीत 

स्वागत करती भाव गीतांनी  पहाटेचे 


तेल उटणे लाउनी केली तयारी अभ्यंग स्नानाची

लहाना पासून मोठ्या पर्यंत 

झाली सज्ज, 

नटुनी तयार,घाई फराळ खाण्यासी


 लाडू, चकली, करंजी, 

अनारसे आणि चिरोटे, 

आईने, सजवली  फराळ ताटे,

सरसावून हात मारीती सारे  फराळावरी. 


आजीने उजवल्या पणत्या  अंगणात,

केले वाटप बाबांनी फुलबाजा,अनाराचे, 

 प्रसन्न होई मन पाहुनी, कारंजे, फुलबाजे फुलताना, 

 पाहून भुई चक्राला, सर सर  फिरताना वाटे, 

असेच असावे, चक्र सुदर्शन त्या गिरीधराचे. 

आली मावशी आली आत्या, 

पाहून मामा मामीला,

फुलली कळी आजीची, 

पाहिले तीस मी पदराने,

डोळे  हळूच टिपताना

गजबजले घर, अंगण, गप्पा शप्पाने . 

आली दिपावली घेउनी ४ दिवस 

कौटुंबिक जिव्हाळ्याचे,

ना समजले न उमजले 

कधी  गेले ४ दिवस मजेचे


हिरमुसली आजी एकली विचाराने 

 पाहीन का मी हा आनंद येत्या वर्षी 

 भरल्या डोळ्यांनी. 


जमलेले कुटुंब हळू हळू विखुरले

घर गजबजलेले, आता शांत झाले,

आली आली गेलीगेली दिपावली, 

आनंद पसरून.


*ह्या वेड्यावाकड्या विचारांचा खचखोळ वेळोवेळी माझ्या वेड्या समाधानाकरिता कागदावर  उतरवीत गेलो. ह्या ना कविता, ना लेख,ना गोष्टी, ना बाल गीते,मनी जसे आलेमेंदूला जसे दिसले तसे वहीत उतरविले,हा प्रयत्न कुठल्याही वांग्मय प्रकारात शोधूनही सापडणार ना मोडणार.माझा हा टाईमपास आवडल्यास तुमचा टाईमपास करण्यास वाचावे.ह्यात शोध/बोध् घेण्यासारखे काहीही नाही,काही असले अथवा दिसले तर ते माझे abstract सेल्फ portrait असे समजावे.



 

    

  

 



  


Tuesday, November 2, 2021

पुन्हा एकदा दुसरी पाटी-

 



पुन्हा एकदा दुसरी पाटी-


आज माझ्या ह्या पाटीला १ वर्ष ११ महीने होत आलेत.

मी आजही या पाटीवरनित्य नेमाने १ चित्र काढतो,

माझ्या चित्रांचा आनंद मीच घेतो, इतराना देण्याचा 

प्रयत्न instagram  वर टाकून गेले वर्षभर करत होतो.


पण काही दिवसांपूर्वी लक्षात आले कि तुम्ही

जरी शेणाचा फोटो टाकलात तरी तुम्हाला 

१००० लाइकस मिळतात. 

ह्या instagram वर संचार करणार्यांचे हृदय प्रेमळ, 

कुणालाही दुखावणे ह्यांना आवडत नाही.

काही काय बरेचसे महाभाग आपला फोटो 

रोज टाकत असतात त्यांची मला गम्मत वाटते 

एका रात्रीत होणारा बदल तेच जाणो 

तरी देखील रोज ह्या पठ्यानां  १००० लाइकस मिळतातच.

पण माझ्या सारख्या बर्याच चित्रकारांना १० लाइकस

मिळाले तरी आम्ही खुश.

पण यंदा अनंत चतुर्दशी पर्यत श्री गणेशाची १० चित्रे 

टाकून instagram ला रामराम ठोकला.

झालेल्या कौतुकावर खुश रहावयाचा 

निर्णय घेतला.  रोज चित्र काढावयाचा 

रतीब मात्र आजही चालू आहे.

चित्रकाराला त्याच्या स्वत:च्या कलेत 

मिळणारा आनंद हा इतराना सांगूनही 

समजणार नाही. 

ईश्वराकडे एकच मागणे, लय नाही देवा 

जर मनुष्य जन्मास पुन्हा घातलेस तर 

मला चित्रकारचाच  जन्म दे. 




आज लक्ष्मीपूजन.

 हि दिपवाळी आपणास  भरभराट आणो. 



*ह्या वेड्यावाकड्या विचारांचा खचखोळ वेळोवेळी माझ्या वेड्या समाधानाकरिता कागदावर  उतरवीत गेलो. ह्या ना कविता, ना लेख,ना गोष्टी, ना बाल गीते,मनी जसे आलेमेंदूला जसे दिसले तसे वहीत उतरविले,हा प्रयत्न कुठल्याही वांग्मय प्रकारात शोधूनही सापडणार ना मोडणार.माझा हा टाईमपास आवडल्यास तुमचा टाईमपास करण्यास वाचावे.ह्यात शोध/बोध् घेण्यासारखे काहीही नाही,काही असले अथवा दिसले तर ते माझे abstract सेल्फ portrait असे समजावे.




 


Tuesday, August 3, 2021

मैत्री

 Friendship day

मैत्री दिवस ऑगस्ट १.


सकाळ पासून फोन ची 

टीन टीन चालू होती,

आज मैत्री दिवस आहे ह्याची आठवण

करून देणारे वेग वेगवेगळ्या शब्दांकनात 

मैत्रीचे चाफे गुंफले होते, 

ह्यात आनंद एका गोष्टीचा 

की अनेक वर्ष न भेटलेल्यान्च्या 

स्मृतीत मी अजूनही स्थान करून होतो 

ह्या सर्व शुभेच्छा मध्ये सर्वात ल्क्षात रहाणारी शुभेच्छा  म्हणजे

सुदामाने कृष्ण से पुच्छा 

" दोस्ती का सही मतलब क्या है"

कृष्णने हसकर  जवाब दीया,

जहा "मतलब" होता है 

वहा दोस्ती कहा होती है"

ह्यात खऱ्या मैत्रीचे सार आहे.

"मैत्री दिवसाच्या प्रेम पूर्वक शुभेच्छा"




 

Wednesday, May 5, 2021

आई,

 

आई

तुला हरवून होतील आज १८ वर्षे,

तुझ्या वाढदिवशी, तुझ्या आठवणी

येतात दाटून लहानपणीच्या.

कोणकोणत्या म्हणून लिहू,


कधी ना  दिसली

तुझ्या कपाळावर आठी,

कधी ना  तू वटारलेस डोळे,

ना रागावलीस कधी आम्हा,

ना उचललास धपाट्यांसाठी हात.

७ जणांचे ७ चोचले,पुरविलेस तू,

कपाळावर कधी ना आली आठी 

रांधा,वाढा, उष्टी काढा ह्यात रमलीस

 नाही कंटाळलीस कधी.

आपुल्या आजाराचे गुपित लपवूनी 

सेवा करीत, बरे केलेस आमुचे आजार. 

रात्र असो वा दिवस तू सेवेस मात्र हजर 

तक्रार तुझी ऐकली न कधी.

आम्ही न केला तुझा जन्मदिवस,साजरा 

ना दिली कधी तुला भेट.

रुसलीस  आम्हावरी, दिलेस केवळ प्रेम.

कठीण प्रसंगी, सदैव राहिलीस उभी,

 बनून आमुची दीपस्तंभ,   

आज या तुझ्या जन्मदिनी,

आज तुझया ह्या जन्मदिनी

आम्हा सर्वांची हि स्वीकार छोटीशी भेट. 

Monday, April 26, 2021

हे देखील एक वावटळ


 

 

अगणीत तारांगणाखाली,

ओहोटीच्या लाटांच्या

अस्पष्ट गुणगुणगुण्यात

माझी पाऊले हरवली होती

शोधीत आठवणीच्या गुंत्यातून

ती पुसलेली आठवण.


भरकटलेले मन वाटले

स्वतःशी करावेसे मोकळे,

तेव्हां शोधीत एकांताला

पाऊले वळाली स्मशानाकडे


क्षण, क्षण, होतो वेचीत,

प्राजक्ताच्या  फुलांप्रमाणे

मी तुझ्या आठवणीना,

साक्षिला ठेवुनी तारकांमध्ये होतो शोधीत, 

हरवलेल्या त्या चंद्राला!


क्षण भंगुर जीवनाला,

लाभली झालर शांततेची

भासली उणीव केवळ,

तुझ्या श्वासाची करण्यास,

भंग त्या शांततेला



चाफा आणि सोनटक्क्याचेअबोल प्रेम

 मी पाहिलंय ते अबोल प्रेम,    ते देखील दुतर्फी, विचार करा १ नाही तर ५ वर्षे  त्याचे रोज तिच्या बाकावर  नियमितपणे ती यावयाच्या पूर्वीच  हळुवा...